De oostelijke fjorden.

Om 7 uur zijn we wakker van het felle licht en dus zijn we om 8.30 uur al weer onderweg. We volgen de hoofdweg via de kust en dat betekent zigzaggend door fjordenlandschap. Het houdt niet op hier. We kijken weer onze ogen uit. Onderweg drinken we in een klein plaatsje koffie bij een supermarkt die net opent. Na 260km komen we in de grotere plaats Eglisstadir, daar gaan we rechtsaf richting Seydisfjördur waar de ferry ook aankomt (je kunt hier ook met eigen auto naar toe). Het is 25km rijden over een hoge pas en we rijden tussen de bergen bedekt met sneeuw, zelfs op de weg ligt sneeuw, dat waait er namelijk op. Gelukkig zitten er winterbanden onder de huurauto, maar toch er zitten steile stukken bij. Als we afdalen om in het plaatsje te komen zien we de vier watervallen die niet ver van elkaar verwijderd zijn. Seydisfjördur ziet er schattig uit, met gekleurde huisjes en de ferry ligt in de haven. We drinken koffie bij het cultureel centrum en aanvaarden de terugtocht met nog iets meer sneeuw. We besluiten door te rijden naar Myvatn, een national park in het noorden en dat betekent nog eens 160km. Maar dat kan nog prima en dan hebben we het morgen wat makkelijker. Ja en ook nu vallen onze monden weer open van al het moois dat we zien. De combinatie van zwarte bergen, witte sneeuw, watervallen en rietachtige velden maakt het landschap bijna futuristisch. En de mist is soms wat erger en dan weer minder waardoor er ineens weer een prachtig uitzicht opduikt. Zomers is de sneeuw weg en ziet het er groen uit, maar we vragen ons af of we dat mooier zouden vinden.
Tegen 17.00 uur zijn we in Reykjahlid en we hebben plaats bij ons uitgezochte slaapzakaccomodatie. Morgen gaan we kraters zien, opnieuw een spectaculaire waterval en natuurlijk het muggenmeer.