Via Brasilia naar Poconé

Bezoek aan Brasilia en weer twee lange tochten

Brasilia is een stad van amper 50 jaar oud en met geweldige onder architectuur gebouwde gebouwen en is de hoofdstad van Brazilië. We komen rond luchtijd aan, kamperen achter een hostel en gaan dan groepsgewijs de stad in. De stad heeft de vorm van een vliegtuig als je het van bovenaf bekijkt en is vanaf de tekentafel ontworpen. In het middengedeelte is een lange straat gecreëerd, waaraan alle ambassades en ministeries zijn gelegen, maar ook het theater, de cathedraal en musea. We vinden het te groot opgezet en het heeft eigenlijk niet veel gezelligheid, dus door de bank genomen vinden we het geen mooie stad. De gebouwen zijn echter prachtig, vooral de cathedraal en de kerk Don Bosco. De stad is ontworpen door Niemeijer, in drie jaar gebouwd en staat op de werelderfgoedlijst van Unesco.

Tijdens onze tour zien we voor een hotel allemaal mensen in sambakleding. Dus we maken een foto (ook speciaal voor Tineke´s collega Maarten als voorproefje).

Voor het avondeten zouden we gaan eten in een steakhouse. Tijdens ons eerste drankje en allerlei hapjes als voorgerecht blijkt dat het een prijs per persoon is ipv voor 4 personen, zoals we met een klein groepje hebben opgevat. Voor een aantal is dit boven het budget. Ze komen nog met een nieuwe prijs, maar ook dat is te hoog. Dus rekenen we onze drankjes af en vertrekken. Maar een beetje pijn doet het wel, het zag er namelijk heerlijk uit. Dan maar naar de kermis voor een snelle hap en wat vertier. Als we er bijna zijn doven de lichten. Dit wordt een hysterische avond. Dan maar naar het gedeelte waar een ander deel van onze groep is. We zien ze vanuit de taxi gelukkig zitten op het terras. Daar kunnen we nog eten en natuurlijk vloeit er bier. Wordt het toch nog een gezellige afsluiting.

Maar dan is het weer tijd om kilometers de maken. We gaan richting de pantanel. We rijden tot bijna 6 uur en zien nog net een prachtige zonsondergang. We kamperen wild in een groenstrook bij een school. De bewaker zegt dat we de toiletten ook mogen gebruiken, maar dat is niet echt een feest. Het wordt niet laat en de volgende ochtend is iedereen een half uur eerder klaar dan gepland. Onderweg hebben we prachtige uitzichten met een zeer veranderlijk landschap. We rijden tot een uur of vier en kamperen dan bij een camping met hotpools. Nou zo willen we wel vaker wild kamperen. Heerlijk het water in, beetje zonnen, beetje lezen. Ze maken voor ons een diner voor weinig geld. En de bar is tot laat open.

De volgende ochtend vertrekken we pas om 10 uur. En dus kunnen we na het ontbijt en het afbreken van de tent nog een duik nemen. Nog even zonnen op het gras en dan douchen en vertrekken. Ook nu valt de lengte van de tocht mee. We komen rond 4 uur aan in Poconé. Een voorstdje van de panatel. We slapen hier 2 nachten in een hotel, goed voor de verandering. Daar zijn we nu en wat we hier doen en lezen jullie de volgende keer.

Wat betreft jullie reacties.
Tijdens onze wandeling in het vorige verslag was het 35 graden. Nu zitten we weer rond de 30 graden. In het begin koelde het ´s nachts nog wat af, maar die tijd is inmiddels voorbij.

Richard, we zouden je graag helpen, maar ja dat lukt even niet. Vergeet vooral ook die 500 potten beits niet.
En waarschijnlijk moet je vanwege het kritische oog van Germaine de blokhut twee keer bouwen.

We zijn allebei niet in dienst geweest, dus dit stofhappen geeft ons een kans om het in te halen.