Met de ferry naar Manaus
Door: dirkentineke
Blijf op de hoogte en volg Dirk en Tineke
07 September 2009 | Brazilië, Manaus
Meer dan 1000 km moeten we op het water afleggen om vanuit Porto Velho in Manaus te komen. We verlaten om 8 uur het hotel aangezien de boot om 10 uur vertrekt. Nadat we onze bagage aan boord hebben gebracht, blijkt er nog een controle door de marine te moeten worden gedaan, dus we vertrekken niet voor de middag en uiteindelijk wordt het 6 uur 's avonds. Gelukkig zijn we de ochtend van boord gegaan om nog wat tijd in het stadje door te brengen en te lunchen.
Maar goed we zijn onderweg. Dat betekent 3 nachten slapen in een hangmat op een open boot van twee etages. We krijgen drie keer daags te eten, waarbij we om 6 uur worden gewekt voor het ontbijt van zwarte koffie met suiker en crackers. Dat is één keer en niet weer. De lunch is vaak bonen, rijst, pasta, vlees en soms wat tomaat erbij. En het diner lijkt erop. We hebben zelf allerlei snacks mee, boeken, muziek en kaarten. Na het ontbijt doezelen we vaak weer een paar uurtjes in slaap. Dan is het wat lezen, kletsen, de boot verkennen en de omgeving verkennen. Rond half twaalf is het lunchtijd. Dat betekent in de rij en in volgorde mag je op de bank schuiven die als stoel dient bij een brede plank aan de muur die als tafel dient. Ieder die klaar is levert zijn bord in, deze wordt gewassen en dan wordt de volgende maaltijd opgeschept. Gelukkig zijn er wel zo'n tien borden, maar het voelt als een weeshuis. Dan tijd voor een middagdutje in de hang, rest zelfde als 's ochtends met het verschil dat het om 4 uur tijd is voor een koud biertje. Tussen 5 en 6 avondeten, daarna weer wat lezen, kaarten of kletsen. En tussen 9 en 10 is het bedtijd. Er zijn 12 wc's en douches aan boord. Ze worden regelmatig schoongemaakt, maar we probeen zo weingg mogelijk contact te hebben met het sanitair met deadem in.
We moeten desondanks bekennen dat het echt een aparte, maar ook unieke ervaring is. Er zijn veel lokale mensen aan boord en met hen kom je in contact. Je verstaat elkaar niet altijd, maar soms is een half woord genoeg. Ook het varen in de amazone is bijzonder, en vergeet niet de zonsopkomst, zonsondergang en de volle maan die over het water schijnt. De laatste dag varen we niet meer op de Rio Madeira, maar op de Rio Amazonas. De omgeving is totaal anders, prachtige omgevingen, huizen op palen, ander bosgebied. Als we bijna bij Manaus zijn zien we de twee wateren die niet met elkaar mengen. De Rio Amazonas is bruin en de Rio Negro donkergrijs. Je ziet ze naast elkaar lopen, een bijzonder verschijnsel. Zie de foto zou ik zeggen.
Eindelijk zijn we dan zaterdagmiddag om half vier in Manaus. Met taxis gaan we naar ons hotel en genieten van ons eigen toilet en douche. Allereerst gaan we met wat groepsgenoten naar de bar. We eten met z'n tweeën bij een leuke tapasbar in de buurt, waar het dessert van kastanjes een enorme aanrader is.
En ipv de hangmat slapen we vannacht in een tweepersoonsbed.
De vrije dag in Manaus besteden we allereerst aan winkelen langs de straatkrampjes met snuisterijen. Vervolgens bezoeken we het operahuis waar een orkest speelt en sopranen en tenoren zingen. Ze brengen stukken van Mozart uit die Zauberfleute, voor zover wij dat na kunnen gaan. We genieten ervan en blijven tot het eind. In de middag bezoeken we nog het stadsbos, dat 5 km buiten de stad ligt en waar wat dieren te zien zijn. Het stelt niet veel voor, maar de lokale bus en de wandeling in de schaduw maken het toch tot een leuke middag. De avond sluiten we af met een briefing over de komende jungetrip ewn vervolgens is het weer tijd voor een hapje en een drankje, Vervelend allemaal, zeg maar.
Het weer in manaus is warm en erg vochtig. Dus we zweten de gehele dag uit alle poriën die we hebben.
Maar goed we zijn onderweg. Dat betekent 3 nachten slapen in een hangmat op een open boot van twee etages. We krijgen drie keer daags te eten, waarbij we om 6 uur worden gewekt voor het ontbijt van zwarte koffie met suiker en crackers. Dat is één keer en niet weer. De lunch is vaak bonen, rijst, pasta, vlees en soms wat tomaat erbij. En het diner lijkt erop. We hebben zelf allerlei snacks mee, boeken, muziek en kaarten. Na het ontbijt doezelen we vaak weer een paar uurtjes in slaap. Dan is het wat lezen, kletsen, de boot verkennen en de omgeving verkennen. Rond half twaalf is het lunchtijd. Dat betekent in de rij en in volgorde mag je op de bank schuiven die als stoel dient bij een brede plank aan de muur die als tafel dient. Ieder die klaar is levert zijn bord in, deze wordt gewassen en dan wordt de volgende maaltijd opgeschept. Gelukkig zijn er wel zo'n tien borden, maar het voelt als een weeshuis. Dan tijd voor een middagdutje in de hang, rest zelfde als 's ochtends met het verschil dat het om 4 uur tijd is voor een koud biertje. Tussen 5 en 6 avondeten, daarna weer wat lezen, kaarten of kletsen. En tussen 9 en 10 is het bedtijd. Er zijn 12 wc's en douches aan boord. Ze worden regelmatig schoongemaakt, maar we probeen zo weingg mogelijk contact te hebben met het sanitair met deadem in.
We moeten desondanks bekennen dat het echt een aparte, maar ook unieke ervaring is. Er zijn veel lokale mensen aan boord en met hen kom je in contact. Je verstaat elkaar niet altijd, maar soms is een half woord genoeg. Ook het varen in de amazone is bijzonder, en vergeet niet de zonsopkomst, zonsondergang en de volle maan die over het water schijnt. De laatste dag varen we niet meer op de Rio Madeira, maar op de Rio Amazonas. De omgeving is totaal anders, prachtige omgevingen, huizen op palen, ander bosgebied. Als we bijna bij Manaus zijn zien we de twee wateren die niet met elkaar mengen. De Rio Amazonas is bruin en de Rio Negro donkergrijs. Je ziet ze naast elkaar lopen, een bijzonder verschijnsel. Zie de foto zou ik zeggen.
Eindelijk zijn we dan zaterdagmiddag om half vier in Manaus. Met taxis gaan we naar ons hotel en genieten van ons eigen toilet en douche. Allereerst gaan we met wat groepsgenoten naar de bar. We eten met z'n tweeën bij een leuke tapasbar in de buurt, waar het dessert van kastanjes een enorme aanrader is.
En ipv de hangmat slapen we vannacht in een tweepersoonsbed.
De vrije dag in Manaus besteden we allereerst aan winkelen langs de straatkrampjes met snuisterijen. Vervolgens bezoeken we het operahuis waar een orkest speelt en sopranen en tenoren zingen. Ze brengen stukken van Mozart uit die Zauberfleute, voor zover wij dat na kunnen gaan. We genieten ervan en blijven tot het eind. In de middag bezoeken we nog het stadsbos, dat 5 km buiten de stad ligt en waar wat dieren te zien zijn. Het stelt niet veel voor, maar de lokale bus en de wandeling in de schaduw maken het toch tot een leuke middag. De avond sluiten we af met een briefing over de komende jungetrip ewn vervolgens is het weer tijd voor een hapje en een drankje, Vervelend allemaal, zeg maar.
Het weer in manaus is warm en erg vochtig. Dus we zweten de gehele dag uit alle poriën die we hebben.
-
07 September 2009 - 12:11
R,G, S En D.:
Dolle boel daar zo te lezen. A la cart eten, met meerdere kerels op 1 slaapkamer. Hou vol en ga zo door. Let wel, klinkt weer als iets unieks. Gruutn uut Assnn
-
07 September 2009 - 20:54
B, A, J, M.:
Mooie foto's. Die cursus ben je helemaal niet meer nodig.
Op die hangmat ben ik echt niet jaloers.
Geniet er nog even van.
Volgens mij is het daar hartstikke mooi.
Groetjes uit Noord - Sleen. -
08 September 2009 - 10:14
Jelma:
Eindeloos lijkt mij zo'n bootreis. Hoewel op het water, volgens mij een gevoel van back to earth!
Geniet!
Jelma -
08 September 2009 - 17:26
Monique:
Wat maken jullie weer een hoop mee.
Geniet er lekker van.
ps Dirk, ik ben niet gestart met FE 3e jaar. -
06 Oktober 2009 - 18:01
Theo En Tonny:
Wij hebben genoten van jullie reisverslag.
Thuis in bed is beter dan een hangmat
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
